J. Leopold Hz.
En hoor, als door graniet steen heen,
Ging 't knersend staal door zeen en heen.
Nu veegde hij hét staal blad glad,
Waaraan nog menig bloedspötf zat.
En 't oog, dat fier eerst op waart staart,
Blikt weldra teederdroef ter aard.
En, droomend van zijn jonk vrouw trouw,
Vult zich zijn oog met tranenctaw.
76
1875.
