KONMILACAD. 110 Sints overoude tijden Verheft een trotsch gesticht, Beschermd door zware wallen, Zijn muren, grauw en dicht. Daar heeft een trotsche luchtgeest Zijn machtig rijk gesticht; Daar zit hij op zijn zetel Met somber aangezicht. Zijn treurige onderdanen, Gevoed met melk en been, Bewerkt, kneedt, giet en vormt hij Vier jaren achtereen. Een opgesloten vogel Is beter er aan toe; Want is een tralie open Dan speelt hij kiekeboe! Maar is de poort ook open, Geen schildwacht in 't gezicht, Te ontsnappen, dat verbiedt hen Hun zedelijke plicht.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1879 | | pagina 204