Een enkel woord nog over de muziekuitvoerin
gen gedurende het feest. Begin bij de reveille
op den eersten feestdag, en eindig op den laatsten
avond bij het vuurwerk, en ge hebt muziek ge
hoord van het begin tot het einde. Particulier
eigendom van eene Brabantsche stad, getuigt zulk
eene hoeveelheid goede muziekcorpsen en uit
stekend geleide uitvoeringen voor het kunstgevoel
en de algemeene ontwikkeling van alle rangen
liarer maatschappij.
Aan den avond van dien eersten dag werd de
grijze vorst van ons bemind Oranjehuis binnen
Breda verwacht. Weder een contrast lezers, maar
nu een van ernstiger en meer ingrijpenden aard:
aan de eene zijde van de Boschstraat stond na
zijne aankomst in den laten avond onze oudste vorst
onze veelbeminde Prins-veldmaarschalk, (ver
gun mij een vertrouwelijken term) onze Frede-
rik en aan de andere zijde defileerde een
gedeelte van wat Nederland aan jeugd en levens
moed heeft aan te wijzen in zijn leger. Met
recht was het eene eerewacht of gevoelden we
ons niet vereerdcadetten, toen ons Wilhelmus
voor dien vorst mocht klinken, toen onze wacht
zijne Hoogheid mocht ontvangen
Het was of de tonen onzer muziek dubbel vroo-
lijk schalden, het was of zij aan Breda hadden te
vertellen dat we meer dan tevreden waren met
die eer.
En zoo naderden wij den eersten feestdag.
Saluutschoten, klokgelui, carillon, muziek en
alles wat vroolijkheid kan bijzetten aan den aan-
LXXVIIt
