8
Zeker heeft zijne laatste ziekte hem nader dan ooit
tot ons gebracht. In de ziekeninrichting hebben we
hem gekend inzijn langen onderworpen lijden, en hem
leeren hoogachten in zijne edele zelfverloochening,
als hij gansche nachten de hevigste smarten stil
zwijgend droeg om zijne medezieken niet in hunne
nachtrust te storen.
Immer was hij tevreden en welgemoed, zelfs, toen
zijne zware koortsen hem dermate hadden uitgeput,
dat hij geheel afgezonderd moest liggen en het aan
niemand vergund was hem te bezoeken.
Eens slechts werd het aan een van ons beiden
toegestaan hem nogmaals te spreken en toen, weinige
dagen vóór zijn verscheiden, sprak hij nog van de
goede behandeling, die hij ondervond, en was hij
tevreden en hoopvol als altijd.
Maar de voortreffelijke zorgen van onzen waar-
digen officier van gezondheid mochten hem niet
behoudende wetenschap deed het hare, de belang
stelling en de vriendschap reikten mede een liulp-
zame hand, daar waar zij konden en mochten.
HelaasNiets mocht baten.
Huibert van Lokhorst overleed den 25en Februari.
Door ziekte daarin verhinderd, was geen zijner
familie-betrekkingen bij zijn sterven aanwezig. Zijn
vader, toen zelf lijdende, had zijn eenigen zoon den
dag voor diens verscheiden voor 't laatst bezocht,
steeds hopende," zoo schreef hij later ,,dat de ziekte
eene andere wending mocht nemen."
Onze vriend was den 2en September 1861 te Bandjer-
massin geboren, en bestemd voor den dienst der
artillerie in O.-I.
