13
Maar die tonen zullen ons leeren, dat er eene
geheele wereld voor ons open ligt, waarin we
Levenslust en Stervensmoed" op de ware wijze
moeten weten te vereenigen ze zullen zeggen, dat
die taak grootsch en edel is.
En thans een laatste afscheidswoord waarbij we
die enkele woorden willen herhalen, in blijder dagen,
in dagen van feesten, gesproken, en die gijzelf nog
gehoord hebt. (Hoe weinig hadden we gedacht, die
nog op een onzer meest geliefde kameraden te moeten
toepassen
Vaarwel mijn vriend, wij blijven U gedenken,
Vaarwel, en drukke de aard' U zacht"!
Zoo sprak de woordvoerder der Academie en hij
sprak als uit ieders hart. Zijne rede maakte op ons
allen een diepen indruk en velen konden hunne aan
doening niet langer onderdrukken.
Nu richtte een der vrienden van den vader des
overledenen een kort woord van dank tot beide
sprekers.
De plechtigheid was afgeloopen.
We gingen terug naar de Academiede muziek
voerde haar vroolijkste marschen uit; dit zou doen
denken dat de cadetten, opgeruimd als altijd, van
eene militaire wandeling terugkeerden.
Men had zich echter van het tegendeel kunnen
overtuigen, men had kunnen zien hoe de gemoederen
van allen gestemd waren, als men des avonds en
de Zaterdagavond is anders een van de gezelligste
en druksteop de amusementzaal was gekomen:
ongewone stilte heerschte er onder de anders zoo
vroolijke en luidruchtige menigte.