13 Maar die tonen zullen ons leeren, dat er eene geheele wereld voor ons open ligt, waarin we Levenslust en Stervensmoed" op de ware wijze moeten weten te vereenigen ze zullen zeggen, dat die taak grootsch en edel is. En thans een laatste afscheidswoord waarbij we die enkele woorden willen herhalen, in blijder dagen, in dagen van feesten, gesproken, en die gijzelf nog gehoord hebt. (Hoe weinig hadden we gedacht, die nog op een onzer meest geliefde kameraden te moeten toepassen Vaarwel mijn vriend, wij blijven U gedenken, Vaarwel, en drukke de aard' U zacht"! Zoo sprak de woordvoerder der Academie en hij sprak als uit ieders hart. Zijne rede maakte op ons allen een diepen indruk en velen konden hunne aan doening niet langer onderdrukken. Nu richtte een der vrienden van den vader des overledenen een kort woord van dank tot beide sprekers. De plechtigheid was afgeloopen. We gingen terug naar de Academiede muziek voerde haar vroolijkste marschen uit; dit zou doen denken dat de cadetten, opgeruimd als altijd, van eene militaire wandeling terugkeerden. Men had zich echter van het tegendeel kunnen overtuigen, men had kunnen zien hoe de gemoederen van allen gestemd waren, als men des avonds en de Zaterdagavond is anders een van de gezelligste en druksteop de amusementzaal was gekomen: ongewone stilte heerschte er onder de anders zoo vroolijke en luidruchtige menigte.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1880 | | pagina 145