HOE IK MET St-N1COLAAS
EEN NEEF KREEG.
30
Ja wel, ik had het duidelijk gehoord: de winkel
bel was gegaan, en er stond iemand te wachten, of
zooals Antje zei: ,,er was volk." Want Antje was
onze meid, moet je weten, en eene bovenste beste
ook; ten minste dat zei moeder altijd, als zij met
juffrouw Geel van hierover of met tante over de
meiden sprak, en dat gebeurde nog al eens. Kraak
zindelijk en dood eerlijk," zei moeder, ,,en zoo niets
geen last van praten aan de deur of vrijerij." Nu,
moeder was aan de wasch achter, en Antje was
stroop halen, en vader was op reis om groote bestel
lingen te doen,want we waren dicht bij Sinter
klaas, en ik was met Juli 10 jaar geworden, en
dacht dus: Ik zal maar eens gaan kijken. Parmantig
stapte ik den winkel in, en daar stond ik tegenover
dien mijnheer, die boven juffrouw Geel en dus over
ons woonde. Wat had ik hem dikwijls bewonderd,
als hij daar zoo in zijn hemdsmouwen en met eene
lange pijp in den mond boven zat te slapen of te lezen,
en daar stond hij nu vóór mij, en vroeg: ,,Zeg
eens vriendje, heb je ook eene nette porte-cigares
voor me VIk moet bekennen dat ik toen in 't ge
heel niet verstond wat hij eigenlijk hebben wilde,