33
Dat ging zoo een paar dagen goed, maar op een
mooien dag kreeg vader, zooals Ipj zeide: ,,dat
grapje in 't vizier." Vader scheen 's middags iets
heel ernstigs met Marietje bepraat te hebben, want
ze kwam huilende aan 't eten en 's avonds kwam ze
in 't geheel niet. Den volgenden dag was ze altijd
door in den winkel, en dat was wel noodig ook, want
het bezoek van SMNiicolaas was al nabij. Je moet
niet denken dat ik toen aan SLNicolaas geloofde,
wezenlijk niet. Het vorige jaar nog wèl half en half,
maar ik was toen al 10 jaar oud, en dus veel te ver
standig om aan zulke dingen te gelooven. Achteraf
moet ik bekennen dat ik toch ook nog wel hang hen
geweest voor dezen SLNicolaas, maar dat zul je
wel hooren.
Een paar avonden later was vader achter op
zolder aan het uitpakken van aangekomen goederen,
en moeder met juffrouw Geel naar 't vriendinnen-
kransje, dat dien avond bij juffrouw Jansen was,
(dat was de vrouw van dienzelfden Jansen, die zulke
heerlijke rozijnen en vijgen verkocht). Ik zat be
neden een thema uit het 2deVander Hoeven te maken,
en daar roept vader mij en zegt dat ik hij Winsman
wat touw en een paar paknaalden moet halen. Dat
was een heerlijk buitenkansje, want in de Hoogstraat,
waar Winsman woonde, was dat heerlijke glijbaantje,
of zooals wij zeiden,,slibberbaantje." De jongens
van de armenschool waren begonnen dat aan te
leggen, maar toen drie juffrouwen een verhond
hadden gesloten om tweemaal per dag den kachelbak
er op leeg te storten, hadden zij het als onbruikbaar
voor exploitatie opgegeven. Wij konden echter,
3*
