HOE WILLEM TROUWDE.
40
Willem, 'k mot oe is wa zeggen,
Kek jong, ik bin 'n ouwe miens,
Heel gaauw misschien, zal ik wel sterven,
En dan is niemand tot oe diens.
Wie mot dan 's avonds veur oe zurgen
As ge dood moei gewerrekt bint,
Dan wilde groag wat eten hebben
En as ge moeder dan niet vindt?
Me dunkt, m'n jong, ge most mar trouwen,
En kek is oan, den boas z'n meid,
Die moste gij mar is goan vroagen,
En beuren is, wa da ze zeit."
,,Ja, moeder, nou ik toch mot spreken:
Doaroan heb ik ook al gedocht,
Moar 'k denk, wa zou m'n moeder zeggen,
As ik hoar is een vrouwke brocht.
Moar nou ge 't zegt, nou goa ik mergen
En vroag dan mar sebiet oan Mie,
En ik geleuf, ze zal wel willen,
Want altijd dienen wil ze nie."
