69. oogenblikken waarin we over alles mopperen, kolos saal doorslaan en uien tappen; die oogenblikken waarin we dikwijls plotseling den god Momus in den steek laten om bedaard, ja zelfs ernstig te worden Ook op dezen avond kreeg 't gesprek eene ernstige wending. Er werd gedweept met Indië, er werd druk gesproken over 't gezellige levén in Holland een ieder „Sakkerloot, lui! 't is al laat; kijk eens hoe leeg 't is. Gauw betaald en opgestapt De kou, 't treurige weèr, 't denkbeeld den volgenden dag weêr vroeg op de been te moeten zijn, waren omstandigheden, die de laatste sporen onzer uitgelaten vroolijkheid aan het begin van den avond deden verdwijnen. De kraag werd opgezet en we gingen, een diep stilzwijgen bewarende, naar 't gebouw terug. Was er echter niet menigeen bij dat troepje, dat daar zoo onverschillig liep, in wiens binnenste 't niet zoo rustig was als men wel geneigd zou zijn te denken? Was er niet menigeen bij, die 't met zich zeiven niet eens was wat hij kiezen zou 't woelige roemvolle soldatenleven in 't schoone In- sulinde of 't kalme gezellige leven, gepaard aan degelijke studie, van den Hollandschen officier? Was er niet meer dan een die 't gesprokene ge durende 't laatste uur nog niet vergeten had? Ge moet weten dat ik in het 4de jaar ben en dat ik dus, toen ik tehuis kwam, de meeste lui mijner kamer reeds in de armen van Morpheus

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1880 | | pagina 201