SENTIMENTALITEIT. 77 Hijwas kantoorklerk bij eene handelsfirma en dacht steeds aan haar. Zij, was de dochter van een' gegoeden kruidenier en dacht steeds aan hem. En of ze van elkander hielden! Dikwijls vielen tranen van gevoel in zijn glas met suikerwater, en dito tranen op haar breikous. En zijn brieven Zij begreep ze alleen zij, de uit- verkoorne aller vrouwen, zijn Lotje, en och, haar Jan. En als hij een visite kwam maken O, ze voelde dat hij komen zou, en ze hoorde 't dat hij kwam, want Jan veegde altijd een tijd lang zijn voeten op de mat af en kwam zonder gedruisch binnenwas het om Lotje te verrassen? Pardon, omdat hij al eens kennis had gemaakt met de tanden van Fidel, die 't steeds op des mageren klerks kuiten gemunt had, als hij hem hoorde binnenkomen. Heden Jan, ben jij daar?" was dan de vraag, waarop hij steeds laconisch, ,,Ja" antwoordde. Ach, wat werd er weinig gesproken, maar veel gedacht. Jan beschouwde Lotje uit verschillende oogpunten. Uit het oogpunt van kantoorklerk gezien, was Lotje voor hem eene welgedane solide firma. Qua mensch vond Jan haar gewichtig, vooral bij het kilo gram gerekend. Maar, beschouwde hij haar als zijn

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1880 | | pagina 209