SENTIMENTALITEIT.
77
Hijwas kantoorklerk bij eene handelsfirma en
dacht steeds aan haar.
Zij, was de dochter van een' gegoeden kruidenier
en dacht steeds aan hem.
En of ze van elkander hielden! Dikwijls vielen
tranen van gevoel in zijn glas met suikerwater, en
dito tranen op haar breikous.
En zijn brieven Zij begreep ze alleen zij, de uit-
verkoorne aller vrouwen, zijn Lotje, en och, haar
Jan. En als hij een visite kwam maken O, ze voelde
dat hij komen zou, en ze hoorde 't dat hij kwam,
want Jan veegde altijd een tijd lang zijn voeten op de
mat af en kwam zonder gedruisch binnenwas het
om Lotje te verrassen? Pardon, omdat hij al eens
kennis had gemaakt met de tanden van Fidel, die 't
steeds op des mageren klerks kuiten gemunt had, als
hij hem hoorde binnenkomen.
Heden Jan, ben jij daar?" was dan de vraag,
waarop hij steeds laconisch, ,,Ja" antwoordde. Ach,
wat werd er weinig gesproken, maar veel gedacht.
Jan beschouwde Lotje uit verschillende oogpunten.
Uit het oogpunt van kantoorklerk gezien, was
Lotje voor hem eene welgedane solide firma. Qua
mensch vond Jan haar gewichtig, vooral bij het kilo
gram gerekend. Maar, beschouwde hij haar als zijn