89 twee van traliën voorziene ramen, links drie hokken, voorzien van genummerde deuren, in elk waarvan een gat met traliën is. Ik kan je zeggen, dat ze alle congruent zijn. Bekijken wij 't laatste nommer, dat is zoo mijne keuze. Wacht, ik zal wederom even de deur openen. Je ziet, dat het zeer klein is; betrek kelijk, zooals de ruimte, waarin men kippen vetmest, door bewegingloosheid. Rechts zie je een miniatuur- G-oliath-lessenaar voor één persoon. Hij ziet er echter niet zoo frisch uit als zijn groote confrater. Je ziet wel, dat het niet veel merkwaardigs is, opper vlakkig ten minste. Voor een grondigen opmerker echter is het een opengeslagen geschiedenisboek. Kijk eens hier. Zie je daar dien naam, zwierig met een potlood neer geschreven, initialen, betrekking, datum, alles met sierlijke krullen. Men behoeft geen Kemmees te zijn om te bespeuren, dat onverschillige berusting des schrijvers hand bestuurde! Er ligt een bittere triumf in die handteekening. Daaronder staat in stijve letters een naam, diep ingebeiteld, de scherpe hoeken zijn afgesleten. De datum, die scheen te be grijpen dat hij overbodig was, is thans onleesbaar. Getuigen die hieroglyphen niet van een langdurig verblijf? Kraste het staal die letters niet met ver kropte spijt? Ginds in den hoek staat onder eene korte paraaf een lijstje, waar 8 datums zijn inge vuld, terwijl nog voor 't dubbeltal plaats is! Behoef ik je dat verder uit te leggen, Zultje?" Ik keerde mij om. Wie schetst mijn schrik, toen ik mij in volslagen duisternis bevond. Mijn neef Zultje was verdwenen. Door mijn schrik geraakte

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1880 | | pagina 221