95 over haar afscheid; weer zouden er zoovele uren voorbijgaan, althans zoo dacht zij in hare dom heid—, eer de menscli weder van zonlicht zou kunnen gebruik maken. Maar zij scheen niet te weten, dat er in de be woonde streken der aarde voor den menscli geen nacht meer bestond. Zoo was het ook aan het zuide lijke strand der Saharazee. Naarmate het daglicht verminderde, verspreide zich overal een zacht licht, dat langzaam in sterkte toenam en den overgang van dag tot nacht nauwelijks merkbaar maakte. Een half uur later was de zon geheel verdwenen, en toch was er geen nacht. Overal was het even helder en vroolijk als op een eersten lentedag. Vreemd verschijnsel Och neen, waarom? Dat is reeds sedert eeuwen zoo, niemand heeft het ooit anders gekend. Maar het is of ge uit het jaar 2000 zijt met zijne gebrekkige eclectrische verlichting. Ofschoon dit nu eenmaal onmogelijk is, ge zoudt het me waarachtig doen vermoeden. Maar stil, wat is dit, ohet is de telephoon, die begint te spreken: Henri, ik lees daar zooeven in de krant, dat een groot schip met elpenbeen geladen op de Hollandsclie kust bij Aderb vergaan is; het kwam uit Noordelijk Siberië. Zooals ge ziet een aardig bankroetje voor ons, al was de lading ver zekerd. De schuld ligt grootendeels aan u; ik heb er nog voor gewaarschuwd, om niet meer van dat gebrekkig vervoermiddel gebruik te maken. "Waarom de lading niet per ballon verstuurd? Het is waar, de overzending is duurder, maar nooit hebben er

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1880 | | pagina 227