102 onder de zooveel hooger gelegen zee is bedolven geraakt. Na een zijpad te zijn ingeslagen, stonden zij op eens voor een put van kolossalen omvang; op den bodem zagen zij eene krioelende menschenmassa, tusschen duizenden werktuigen, die dienen moesten tot het vervoer van zand, materialen, enz. Welk eene ontdekking! Verscheidene meters onder het oppervlakte der zee had men eene stad ontdekt, die waarschijnlijk meer dan 1000 jaren onder den grond lag bedolven met hare nauwe straten en kleine huizen. .,Nu," zeide mijnheer Henkei, zullen we even een ballon laten opstijgen en eens even in de put afdalen, of denkt ge geen tijd genoeg te hebben om vóór den avond nog in Timbuktoe terug te zijn?" ,,Ik vrees voor het laatste," zeide Henri, ,,maar we kunnen hier alles voldoende in vogelvlucht overzien. Het eerste, waar mijn oog op valt, is die alleenstaande ruïne in den vorm van een vierkant gebouw met twee verlengstukken naar achteren." ,,Gij meent dat gebouw daar rechts, het grootste van allen? Dat zijn nu juist waarschijnlijk de over blijfselen van de inrichting, waarover ik u gesproken heb. Een weinig verderop, links,ziet ge nog eene ruïne in den vorm van een kruis gebouwd. Ik denk dat dit de kerk is geweest, waarover ik u ge sproken heb." Maar mijnheer," viel Henri hem eenigszins haastig in de rede, ,,het wordt hoog tijd om terug te keeren, anders is het niet mogelijk de ballon van 6,45 te halen."

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1880 | | pagina 234