108
en laven! Dan werd de bedreiging van 't ontnemen
der klandizie voor een oogenblik vergeten.
maar, als gij weêr aan uw werk waart, en gij zat
te peinzen over de middelen om uw huisgezin morgen
het noodige voedsel te geven, dan ging de eist met
dubbele snelheid door zolen en leer, en het beeld
van de meid, die de onheilspellende boodschap had
gebracht want die heer had een negental kinderen
en was een drukke klantverrees weer in al
zijne verschrikking. Met een waren heldenmoed
werden de zoons en -dochter bemoedigd en aan het
werk gebracht, de kinderen stil gehouden (voor
moeder!), en werden allen getroost in hun lot.
Op den laatsten levensdag der moeder bleef alleen
de leerjongen werken. Hoe dankbaar waart ge
toen voor mijn bezoek; uwe snikkende kinderen
brachten mij een stoel. Moeder was geheel bij
kennis, en had juist gezegd, zooals ge mij fluisterend
verteldet„Jan, breng jij nog— de kleinsten groot-
en— kom dan bij mijof neen, blijf— maar zoo
langbij hen alsje kunt; ik zalwel op je
wachten." En Willem was bij moeder geweest, en
zij had hem een kus gegeven en aan hem en Grietje,
haar petekind, gezegd om vooral nu nog meer van
vader te gaan houden, en hem zooveel mogelijk te
helpen, en goed hunne lessen te leeren en braaf
op te passen. En Willem en Grietje hadden 't maar
half begrepen, maar toch waren ze innig bedroefd,
omdat moeder gezegd had, dat ze voor altoos weg
ging. Moeder had verder Jacob, den tweeden zoon,
die al getrouwd was, en zelf twee kindertjes had.
de hand gedrukt, en tot hem gezegd „Jongen, laat
