119
deeld liet eene is „rechtsomkeert— marsch", het
andere ,,van directie veranderen." Behoef' ik u nog
te zeggen, dat diegenen, wien het eerste commando
aangaat, weer een jaar terug moeten, en de anderen
eene nieuwe richting volgen door in een hooger
studiejaar over te gaan?
Op dien uitslag klinkt het: „rust" hijzonder zoet;
evenals de rust voor velen niet het onaangenaamste
hij het exerceeren is, zoo hehoort ook het groot
verlof voor ons tot den prettigsten tijd van het jaar.
Het volgend jaar gaat alles weer even zoo; doch
moet men twee jaren achtereen rechtsomkeert
maken, dan verneemt men niet het liefelijke com
mando „rust", maar het kille, ijzingwekkende „af
danken." Doch neen, zoo iets mag niet gebeuren
en zal ook niet dikwijls voorkomen; ieder jaar „van
directie veranderen", totdat eindelijk na vier jaar
het „attaqueerenmarsch" tot den jongen officier
gehoord wordt, die nu het „doeltreffende hoera"
niet achterwege zal laten.
Zoo brengt de cadet zijn tijd door, altijd „het
hoofd recht, en de oogen recht vóór zich, en geves
tigd" op een leven, dat nog op eenigen afstand is.
Meen echter niet dat het hoofd altijd zoo recht ge
houden wordt: behalve het „lioofd-reclits of links",
dat ik ieder aanraad, die na een vermoeienden dag
's avonds zijn hoofd op het kussen nederlegt, is er
ook nog dikwijls eene „frontverandering" noodig.
Eén voorbeeld slechts uit velen Verbeeld u een
kouden winternachthet stroo uit de harde stroozak
verdrijft den slaap van een jong cadet, nog geen
halfjaar baar; hij opent zijn' oogen en ziet kleine
