'm,m
IR
hij wilde het volbrengen zonder dat iemand het be
merkte en hij deed het.
Bij het instappen in het rijtuigdat hem naar het
naaste station zou voeren werd hem een klein pakje
in de hand geduwd. Van wie het kwam wist hij niet,
maar hij giste het.
Met eene zekere zenuwachtige haast maakte hij
het open toen de wagen was weggereden. Er viel
eene kleine portefeuille uit, die hij dadelijk herkende
als de zijnewelke hij eenige dagen geleden had
verloren.
Bedrogen in zijne verwachting, raapte hij haar
mismoedig op en opende haar. Wat was hetdat
toen plotseling zijn gelaat verhelderde en een glim
lach daarop te voorschijn riep wat was het dat zijn
oog zoodanig boeide, dat hij er zoo lang op bleef
staren Slechts een paar woorden met sierlijke letters
op de eerste bladzijde geschreven
„Quand on a perdu quelque chose, souvent on
le retrouve, quand on ne s'y attend guère."
Souvenez-vous de votre amie,
L. Dub an t.
Hoe overbekend de waarheid ook moge zijn door
deze woorden verkondigdhoe veelhoe ontzettend
veel zeiden zij Willem niet.
Vooreerst toch, zij waren door Louise geschreven,
hij had een aandenken van haar ontvangenen dat
alleen reeds maakte hem een oogenblik gelukkig in
zijn ongelukmaar bovendienhoeveel troost lag er
niet in, voor hem, die tusschen de regelen kon
lezen; spraken die woorden niet van hoop op een
21
