beter, gelukkiger tijd; wezen zij er niet op, dat
hetgeen hij verloren had, niet voor altijd behoefde
verloren te zijnbevatten zij niet eene aanmoediging
om naar dat verlorene te zoekenonvermoeid en
onverpoosd te zoeken, met het middel dat hem ten
dienste stond: met den arbeid; eene aanwijzing,
dat dan ook eindelijk die moeite beloond zou wor
den dat hij eindelijk het verlorene zou wedervindcn
om er in dit leven niet meer van te scheiden
Of de schrijfster werkelijk deze bedoeling had,
toen zij die woorden schreef?
Hem die een oogenblik na Willems vertrek Louise
Dubant had kunnen gadeslaantoen zij hare kamer
had opgezochtzou het niet moeilijk gevallen zijn
het antwoord op die vraag te geven.
Zij zat daar aan de tafel in een leuningstoel, het
hoofdje gesteund op de rechterhand en onbestemd
voor zich uitstarend.
Was zij niet wel, leed zij pijn of
Ja, ik geloof dat die saamgeperste lippen, die
strak starende oogen, dat ernstige bleeke gelaat en
die hevig zwoegende boezem van een ander, dieper
lijden getuigden, dan veroorzaakt kon wordendoor
lichamelijke smart.
En waarom leed zij dan
Vóór haar lag haar poëziealbum opengeslagen,
zij las
„Hier, j'eus un beau rêve",
en de lippen bewogen zich onwillekeurig en eene
zucht ontsnapte haar boezem. O ja, zij wist welke
7 .die schoone droom was geweest. Zij immers ook
,3.
22
