27
zijndie slechts eenmaal kunnen beminnen en die
worden zij in hunne liefde teleurgesteld, ook voor
hun verder leven diep ongelukkig zijn, menschen,
die als het ware de liefde, welke zij bezitten, niet
weten te deelenmaar geheel aan één persoon schen
ken, of die niet in staat zijn zooveel lief te hebben
als boven bedoelden.
Hoe wel het karakter van Willem en Louise was
Het was 7 jaren later en wederom op een zomer
avond, dat wij onder de veranda van „de Beuken
horst" Willem Nijman konden wedervinden. Zijn
gezicht was weinig veranderd; dezelfde ernst, die
reeds op ipjarigen leeftijd uit zijne trekken sprak,
lag ook toen nog daarinterwijl de kleine knevel
die zijne bovenlip bedekte, aan zijn gelaat zelfs eene
uitdrukking van strengheid gaf.
Onverwachts aangekomenwas hij door oom en
tante op de meest hartelijke wijze ontvangen.
In geen 7 jaren hadden zij hem te hunnen huize
ontmoet; wel hadden zij hem nu en dan eens gezien
maar steeds had hij alle mogelijke invitaties om op
„de Beukenhorst" weder even als van ouds te komen
logeerenmet een of ander voorwendsel weten af te
slaanen zelfs nu kwam hij slechts voor een enkelen
dagdaar hijzooals hij zeideniet langer verlof
had kunnen krijgen.
In druk gesprek met hem gewikkeldmerkten
noch zijn oomnoch zijne tante opdat nu en
dan zijne oogen ter sluiks den tuin in zagen, dat
