■m
f
46
Aan een klein gedeelte van den vijand gelukte
het zich te herzamelen op een door moerassen om
geven eilandvormig stuk grond, waar de Pruisen
hen niet konden vervolgen uit gebrek aan munitie.
Van hieruit trachtten zij weder stelling te nemen op
den Vosberg en nog tot laat in den avond werd
daar gestredentotdat de nacht en de uitputting
der beide partijen een einde aan de worsteling maakten.
Ongemeen bloedig was de slag geweest. Van de
Pruisen was y.{ buiten gevecht gesteld geworden. Bij
de Russen was het verliesvooral ook aan officieren,
ontzettend groot. Beide legers waren geheel uitgeput.
De Pruisen hadden den geheelen dag, van 3 uur in
den morgen, gemarcheerd en gestreden, onder een
brandende zomerhitte en gekweld door een ondragelij-
ken dorst. Zoo gebeurde het datonder het hevigste
vuurde Infanteristen zich op den grond wierpen om
het drabbige water der moerassen, dat vermengd
was met het bloed der gevallenen, gretig te drinken.
Ontegenzeggelijk kwam de eer der overwinning
voor het grootste deel aan Seidlitz toe. Frederik
erkende dit ook ten volle. Zelfs later, toen hunne
verhouding koel en stroef geworden was en men
Frederik eens naar bijzonderheden van dezen slag
vroegverwees hij naar Seidlitz met de woorden
„Vraag 'them. Hij is het immers, die den slag bij
Zorndorf won." De Russen schreven zich ook de
overwinning toeomdat het gevecht in den avond
nog niet geëindigd was, zij nog op een gedeelte van
het slagveld stelling behouden en bij hunne tegen
aanvallen eenig geschut genomen hadden. Op welken
'm,gt?
