48
SEIDLITZ BIJ ZORNDORF.
Het scherp geoefend oog van Seidlitz blijft gericht
Op de overzij des dalgronds
En speurt in stof en neveldamp van kruit,
Die 't kampgewoel omhult
Het gunstig oogenblik tot hand'len.
Langzaam stijgt de rookwolk uit zijn meerschuimpijp
omhoog
Getuigt de kalmte van den aanvoerder
Op wiens bevelend woord duizenden den vijand te
gemoet gaan
In wiens ervaren blik en genialen geest
De overwinning ligt besloten.
Daar rijst uit 't Russenheir een luid geschreeuw,
Met veel hoera's rent hunne ruiterij
Op 't Pruisisch voetvolk in. Tegelijk
Rukt met geveld geweer de Infanterie vooruit;
De kruitwolk splitst zich en laat zien
Hoeord'loos en verwardin hoopen fel bestookt
De aanvaller terugwijkt, die te zeer verhit
Bij 't bespringen van den vijand, zich onvoorzichtig
bloot gaf,
En nude gelederen doorbroken en verstrooid
Wordt op de vlucht geslagen.
Dreigend nadert echter Seidlitz met zijn scharen
Der Russen felle ijver verzwakt op dit gezicht.
