I
m,-
M
r
zich voorgesteld had. Welke die loopbaan was,
doet minder ter zake: Om uwentwille, waarde lezer,
wordt hij geen cadet, daarover leest gij reeds genoeg
in dit boekskeen laat hij dan voor mijn gemak
geen student wordenwant ik zie werkelijk geen
kans om met zulke latijnsche zinnen en spreekwijzen
om te springenals studenten en oud-studenten
mijns inziens, maar al te veel iemand, die geen
latijn kent, naar het hoofd gooien.
Frits moest dus ter wille van zijn volgend leven
de stad uit.
„Niet waar, Marie, dan krijg ik ook het uwe?''
zeide hij tegen zijne jonge vriendin, toen hij op
eene avondwandeling na een dansles haar zijn portret
gaf„dan kan ik 's ochtends, als ik opsta, 's avonds,
als ik naar bed ga, en altijd, als de smart over het
verlies van onze prettige wandelingenmij te veel
plaagt, uwe vriendelijke oogen zien, en dan verbeeld
ik me, dat gij in werkelijkheid voor mij staat."
„Ik kan u verzekeren, dat ik u ook missen zal:
in het vervolg zal ik natuurlijk altijd door die ver
velende Bet en haar vrijer gehaald wordenen
bovendien, hoe dikwijls hebt gij mij niet opgevroo-
lijktals ik bedroefd was over de vele liefdedie
ik, als wees, missen moest. Neen Frits, ik vind
het niets prettig, dat ge weggaat."
Zoo pratende, wandelden zij voort, omdat het
nu voor het laatst wasgingen ze nog even een
straatje om, en keuvelden over veel liefs, veel kin
derlijk liefs; maar toch, het waren woorden van
oprechte liefde.
