64
zoeken. Hij liet het voor zijne vrienden geen ge
heim blijven dat hij smoorlijk verliefd was evenmin
als Cécile het op haar kransje verbergen kon: „dat
zij hem erg galant vonden dat hij o zoo heerlijk
walste
In het vaste vermoeden dat ze wel naar de kerk
zou zijn, had Frits op een Zondagmorgen, toen hij
wat later dan gewoonlijk uit zijne slaapkamer kwam,
zonder zelfs het raam uit te kijken het plan opgevat
te beproeven een knikje en misschien ook wel een
lachje van haar te krijgen als zij naar huis wan
delde. Bijna een half uur liep hij voor de groote
kerk heen en weer, telkens luisterend, of hij het
nagezang nog niet hoordewant dan dat wist hij
nog uit zijne jonge jaren ging de kerk haast uit.
Toen dan eindelijk de schare het kerkgebouw ver
liet, keek hij even aandachtig of hij zijne blondine
ook ?agmaar te vergeefs. Neen Frits, Cécile is
uwe Marie niet. Verdrietig ging hij naar zijne
kamer en keek daarbijvolgens zijne gewoonte
even schuinsrechts naar boven. Daar zat ze wer
kelijk; zij was dus evenmin als Frits naar de kerk
geweest.
„Meneer, uwe koffie is klaar."
„Dank u, juffrouwvoegt Frits zijne vertrekkende
hospita toe.
„Juffrouw, juffrouw!"
„Wat blieftmeneer
„Heeft mijnheer du Tour, van hierover, geen
zoons van mijn leeftijd?"
„Ik weet het heuzig nietmeneermaar ik zal
