i dien ik bij de familie Randt en op het casino een paar malen ontmoet heb." Van der Vught buigt schijnbaar voor den aristo- i cratischen heer du Tour, in werkelijkheid echter voor i de gevatheid van diens dochterdie op eens de I knoop doorgehakt heeft, welke hij reeds maanden lang vergeefs trachtte los te maken. „Wel, mijnheer van der Vught! het is mij hoogst I aangenaam u te zienik heb mijne dochter dikwijls i over u hooren sprekenen toen de overgelukkige i Frits een paar keer de baan met Cécile had langs gereden, kwam de heer du Tour naar hem toe met j het verzoek om zijne dochter s middags thuis te i willen brengendaar het hem te koud was om langer te blijven. „Ook zult ge mij veel pleizier doen, als ge u eerdaags aan mijne vrouw wilt komen presen teeren." Frits verzweeg zijne vreugde niet tegenover Cécile, toen hij een paar uur later met haar naar huis wan- delde. Ook zij vond het erg prettig, dat hij haar i begeleidde ,,'t Is om 5 uur reeds donker tegenwoordig daarom gaat papa altijd met mij meê maar nu hij i zag dat ik aan zulke goede zorgen toevertrouwd was," i liet het coquette meisje er op volgen „kon hij gerust i weggaan." Daarbij lachte ze zoo innemend lief, dat ieder mannelijk hart er wel voor bezwijken zou. Zij vond het erg jammer, dat het „donkere maan" was, want zij hield zooveel van „volle maan." i „Ja maar," liet Frits er op volgen, terwijl hij p-uitig knipoogde, „voordat een maantje al zijn be-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1881 | | pagina 189