i
f .30
volgde en blijkbaar haar vader was, bleef de sleep
van haar kleed haken ze struikelde enlag bewus
teloos op den grond. Ongelukkige „entree de salon"
voor een jong meisje, dat nauwelijks hare intrede
in de groote wereld had gedaan. Voor Adriaan
was dit ongeval eene goede gelegenheid om zijne
hulpvaardigheid te toonen. In een oogenblik had
hij het meisje opgetild en bijgestaan door haar
vader, bracht hij haar naar het rijtuig, dat nog
voor het gebouw wachtte. In de danszaal terug
gekeerd, vernam hij den naam van haar, aan wie
hij zoo bereidwillig zijn bijstand had verleend.
Cécile d'Etigny had eerst sinds eenige maanden
de kostschool verlaten en bewoog zich sedert in de
beau monde van Parijs. Daar was ze met onver
deelde ingenomenheid door de jeunesse dorée ont
vangen en een algemeene roep ging in de groote
wereldstad over hare schoonheid op. En geen
wonder: de groote, donkere oogen, waarin een
kinderlijkonschuldig gemoed te lezen wasspraken
tot eens ieders hart en wekte bij elkeen zoo al niet
liefde, dan toch zeker altijd warme toegenegenheid
voor haar opde glinsterende zwarte lokken deden
het witte albast van voorhoofd en hals te fraaier
uitkomen, en die schoone vormen, die slanke ge
stalte, hare bevallige manieren en de smaak, waar
mede zij zich wist te kleedendat alles maakte
haar volkomen waardig als „beauté du saison" op
te treden.
Niet lang bleef Adriaan op het balzijne gedach
ten waren verward en hij moest in de open, vrije
1