f- 3| m 133 en weinige woorden waren voldoendeom het zo o vurig begeerde „ja" uit haar mond te hooreri. De baron d'Etigny had niets van het voorgevallene bemerkt; hij had slechts oogen voor het landschap. Na eenigen tijd werd de terugtocht aanvaarden wat beide jongelui spraken en vooral wat ze ge- gevoelden, zal mijne pen niet trachten te beschrijven. Nog ontbrak Adriaan de toestemming van zijn vadei en die van den baron d Etigny. Spoedig zou ook de onzekerheid daarover worden opgeheven. Verplaatsen we ons nu in Adriaans ouderlijk huis. Wat was ei in dien tusschentijd met zijn vader en zijne moeder gebeurd? De heer Harting was nog steeds dezelfde geble ven; nog altijd kenmerkten zijne oude eigenschappen hem, en zijn rijkdom, die voortdurend grooter was geworden, had bij hem een onverdragelijken trots doen ontstaan. Langer in eigen persoon toezicht op zijne fabriek houden, wilde hij niet; en na een administrateur te hebben aangesteld, maakte hij zich gereed om zich met zijne vrouw naar Europa in te schepen. Ook zij was weinig veranderd, ze was nog steeds het goedige inlandsche vrouwtje van weleer, dat alles voor haar kind over had; hoewel aan weelde gewoon, was ze nog onbekend met de eischen van de groote wereld. De Fransche mail zou Harting en zijne vrouw haar Marseille brengenvanwaar zij .$éf

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1881 | | pagina 251