f-
3|
m
133
en weinige woorden waren voldoendeom het zo o
vurig begeerde „ja" uit haar mond te hooreri.
De baron d'Etigny had niets van het voorgevallene
bemerkt; hij had slechts oogen voor het landschap.
Na eenigen tijd werd de terugtocht aanvaarden
wat beide jongelui spraken en vooral wat ze ge-
gevoelden, zal mijne pen niet trachten te beschrijven.
Nog ontbrak Adriaan de toestemming van zijn
vadei en die van den baron d Etigny. Spoedig zou
ook de onzekerheid daarover worden opgeheven.
Verplaatsen we ons nu in Adriaans ouderlijk huis.
Wat was ei in dien tusschentijd met zijn vader en
zijne moeder gebeurd?
De heer Harting was nog steeds dezelfde geble
ven; nog altijd kenmerkten zijne oude eigenschappen
hem, en zijn rijkdom, die voortdurend grooter was
geworden, had bij hem een onverdragelijken trots
doen ontstaan.
Langer in eigen persoon toezicht op zijne fabriek
houden, wilde hij niet; en na een administrateur
te hebben aangesteld, maakte hij zich gereed om
zich met zijne vrouw naar Europa in te schepen.
Ook zij was weinig veranderd, ze was nog steeds
het goedige inlandsche vrouwtje van weleer, dat
alles voor haar kind over had; hoewel aan weelde
gewoon, was ze nog onbekend met de eischen van
de groote wereld. De Fransche mail zou Harting
en zijne vrouw haar Marseille brengenvanwaar zij
.$éf