M
136
zich voor; maar dat nog niet alle kinderliefde uit
zijn hart gebannen was, bleek vooral uit de vaak
zeer liefderijke wijze, waarop hij zijne moeder be
handelde.
De baron d'Etigny had Adriaans aanzoek om de
hand van Cécile afgeslagen; wel had hij niets aan
te merken op zijn gedragwant in dat opzicht had
Adriaan zich werkelijk gebeterdmaar de baron
werd te zeer beheerscht door zijne denkbeelden
over het verschil in standen, dan dat hij tot een
dergelijk huwelijk zijne toestemming kon geven. Wel
wijfelde hij nog een oogenblik voor hij tot eene on
herroepelijke weigering overging maar de indrukken,
door hem zoowel van den heer Harting als van
diens vrouw ontvangen, gaven den doorslag bij het
nemen van een besluit.
Arme Cécilebeklagenswaardige Adriaanwaar
zijn uw beider schoone droombeelden gebleven?
Vernietigd is het geluk, dat ge u voorsteldet, ver
vlogen de tijden, waarin ge in stilte en onbespied
eene ideale toekomst mocht bespreken, ingestort de
luchtkasteelendie de liefde u bouwdemaar die
liefde zelf, ze was in weerwil van al het voorge-
vallene blijven bestaan en door de hinderpalenhaar
in den weg gelegdwas zij tot een onuitbluschbaar
vuur aangewakkerdeen vuur dat beider harten kon
verteren maar dat ook beiden gelukkig kon maken.
Tot alle middelen had Adriaan zijne toevlucht ge
nomen, maar de baron d'Etigny bleef koud voor de
tranen zijner dochter onverschillig voor het bidden
en smeeken van Adriaan.
--