I65
slemp den lievelingsdrank der dames en eene karaf
helder vonkelenden wijn voor het heerenpersoneel.
Het gezelligste oogenblik van den avond was aan
gebroken en de pianoeen oud erfstukdat meer
dan één valschen toon telde werd opengeslagen.
In Nieuwdorp hield men in het algemeen veel van
muziek, en al was die niet altijd even mooi, ze
vroolijkte toch op. Anna opende het muzikale ge
deelte van den avond met enkele opwekkende wal
sen van Strauss en haar werkelijk goed spel oogstte
welverdienden lof in.
Een zangstuk zou eene aangename afwisseling
aanbieden en de vrouw van den notaris placht bij
zulke gelegenheden nog wel eens iets ten beste te
gevenal kostte het dan gewoonlijk veel moeite
haar zoover te brengen. Eerst na tal van compli
mentjes te hebben uitgelokt voldeed zij aan het
verzoek.
Daar zat ze dan voor het instrumentwaarop
ze zichzelve bij het zingen van de Misérère zou
accompagneeren De groote gouden bril werd
voor den dag gehaald en op de vrij lange puntige
neus geplaatst, eenige kuchjes werden gevolgd door
een kopje slemp de magere hals werd bijna eens
zoo lang en de uitgerektetanige vingers kromden
zich als wilden ze de toetsen van de piano afscheu
ren terwijl de zangeresmet een stemmigdiep
bedroefd uiterlijk het lied aanving
Het was doodstil in de kamer; het gezelschap
luisterde aandachtig toe. Allen zaten er met een
ernstig gezicht, slechts Herman en Anna keken
tSki
