daardoor ontstane onlusten in dat rijk, dan voor de
ie welvaart en den voorspoed van zijn eigen land dienstig
was. De Hertog van Parma, bevelhebber der Spaan-
j sche troepen in de Nederlandenontving bevel met
zijne beste keurbenden naar Frankrijk te trekken
om daar de plannen van den Spaanschen monarch
met kracht te helpen volvoeren. Wel protesteerde
I Parma ernstig tegen dit bevel, daar hij bekwaam
veldheer als hij was wel inzag dat de opstand
i in de Nederlanden op het punt was te eindigen
I met onderwerping, het protest baatte echter niet
I en Parma trok met zijne troepen af. (Juni 1591).
Het keerpunt van onzen strijd tegen Sphnje was
i bereikt.
Prins Maurits, met jeugdig vuur en het genie van
een goed aanvoerder begaafd, zag in dat nu of
nooit het tijdstip tot krachtig optreden was geko-
men, en met al zijne overredingskracht drong hij
i bij de Algemeene Staten aan op het nemen van
een initiatief. Van nu af begint de reeks van over-
winningen en belegeringen door Maurits met zooveel
beleid ondernomen en uitgevoerd, waardoor de Re-
publiek in 1609 was ^een vrije staat op welken Spanje
niets eiscliteS
Voor we overgaan tot de inrichting der legers en
i troepen waarmede Maurits dat schitterend resultaat
bereiktemoeten we een enkelen blik slaan op den
i toestand van ons oorlogsterrein0111 een denkbeeld
te krijgen van den omvang zijner taak.
Holland, Zeeland, Utrecht en Friesland waren in
de macht der Statenmet enkele weinige punten
IVO
