De Sentimenteel:
Hoe schoon zijt gij, Natuur,
Vol trotsche majesteit!
Men zing' uw lof alom
Tot in der eeuwigheid!
O, ziet, hoe schitt'rend schoon
De hemelluchter straalt
Hoe Phoebus in een zee
Van goud ter kimme daalt!
Het gansche voog'lenkoor
Verheerlijkt uwe kracht.
Verborgen in het blad,
Verkondigt het uw pracht
En Zéphir's ademtocht
Verspreidt zich door het dal.
Een aangename geur
Vervult het gansch heelal!
Ziethoe de reus van 't woud
Zijn trotsche bladerkroon
Ten hemel toe verheft.
Natuur, wat zijt gij schoon
