beveelt, op luiden toon dronkemansbeschouwingen houden.
Een milicien, die hem beleefd verzocht zich rustig te
houden, werd met een paar oorvijgen beloond. Toen
begreep de eerstaanwezende tusschenbeide te moeten komen
hij gaf een absoluut bevel tot oogenblikkelijke stilte.
- Nou ja, in de bakkerij krijgen de kinderen 's avonds
melkpapmaar een soldaat lust liever een borrel"
zoo ongeveei luidde het antwoord van den ouden snorre-
baard, die al bij meerdere gelegenheden Karei met het
woord «bakkerij» 't bloed warm gemaakt had. De kritiek
was ditmaal voor geen dubbelen uitleg vatbaar en zoo
antidisciplinair, dat het jonge korporaaltje het bloed van
woede kookte en zijne maatregelen zoo nam dat de
delinquent binnen een kwartier tijd voor acht dagen in
de politiekamer zat. Tot zooverre was alles goed, ofschoon
de compagnies-commandant terecht beweerdedat de
korporaal het geval wel had kunnen vermijden door het
anders aan te leggen. Van dat oogenblik af bestond er
eene zekere veete van den soldaat tegen zijn jongen chef.
Op zekeren dag, kort na 't voleindigen der strafdagen,
zou de dienst om elf uur aanvangen en om tien uur
kwam eerstgenoemde reeds thuis in een toestand die het
hem onmogelijk maakte bij den dienst te verschijnen.
Karei had er iets tegen nu alweer tegen denzelfden persoon
te velde te moeten trekken, had misschien ook de laakbare
zwakheid, door eene kleine welwillendheid van zijne zijde,
de bestaande veete uit den weg te willen ruimen, kortom
hij wist de absentie van den dronkaard te verantwoorden,
liet den man op zijn bed uitslapen en ging exerceeren.
Ongelukkigerwijze was de man niet dronken genoeg om
Instructie-bataljon
IOI
