io3 i
na niet gelijk stond met het adspiranten-examen voorde i
K. M. A. maar toch eenige studie vorderde. Geholpen i
door den wil om er te komen en ee* zekere gemakke- i
lijkheid van werken, die hem w .even, legde hij 1
het examen met goed gevolg g hij zich aldus het i
vooruitzicht geopend zonde .e tegenspoeden, na
twee jaren het officiers-examen te kunnen afleggen.
Hij had echter gerekend buiten zekere noodzakelijke j
i verschikking in het kader van zijn bataljon, tengevolge
waarvan hij werd overgeplaatst bij zekeren kapitein Gérardj
deze was de schrik van het geheele Regiment; hij was i
lastig en gestreng in den superlatief en algemeen was de
overtuiging, dat het kader van die compagnie wel veel j
kans had om tot soldaat te worden teruggebracht, maar I
i weinig of geen kans om bevordering te maken.
Vooreerst een enkel woord over den wetenschappelijken
cursus zooals die toen was; sedert is, door ingrijpende
wijzigingen, zeer veel verbeterd. j
Op den voorgrond stond de minstens vreemde stelling,
i dat voor leerlingen van den cursus studieeen bijzaak
i was. Meent men dat dit eene «contradictie in terminis» j
was, ik zal het niet tegensprekende dienst was en bleef
hoofdzaakVan de reveille tot 's middags vier uur kon
men er maar zelden aan denken een boek in handen te
i nemen. Dan begonnen de lessen, die duurden tot acht i
i uur; voor eigen studie bleef de rest van den avond j
De naam «Gérard» is fictief. Mocht onder de gepensionneerden
van ons leger iemand voorkomen met dien naam, dan is deze hier
zeker niet bedoeld. De man in kwestie is dood dat hij ruste in
i vrede. Het type is echter historisch juist en niet overdreven. Ik
geloof dat ook dit type gelukkig is uitgestorven.
