143
ik ruim drie kwartier onder de colonnade op het binnen
plein wandelen. In dien tusschentijd werd mij door een
dienstvaardige vriendenhand een paar vel papier verstrekt.
Het overige gedeelte van den dag gebruikte ik, zoo lang
ik kon zien, om dit opstelletje te maken.
De avond, de nacht en de volgende morgen gingen
evenals de vorige voorbij, uitgezonderd het laatste uur.
Mijn verlangen naar vrijheid werd sterker naarmate het
oogenblik naderde, waarop mijn wensch zou bevredigd
worden. Met het horloge in de hand stond ik dat tijd
stip af te wachten. En toen de sergeant mij kwam be
vrijden, stemde ik in het geheel niet in met Byron's Prisoner
of Chillon", als hij zegt
»and J."
Regained my freedom with a sigh"
maar uitte een welgemeend Goddank".
Gedurende d,e laatste oogenblikken, die ik in mijn kerker
doorbracht, dacht ik aan een tweeregelig vers, dat ik het
vorige jaar in een andere provoost, onder den grond,
op den muur had zien staan. Dit luidde
Stel u gerust mijn vriend: een k... boef met fatsoen
Kan het met niet minder dan politiekamer doen.
was get:
Wh.
K b f van model.
Hieronder schreef ik toen
Doch geeft men hem provoost, zoo buigt hij 't hoofd terneer,
En zegt: »ik heb genoeg", en zondigt ook niet weer.
Een andere k b f
Odat ik niet meer zondige
