i55 De langoor toch van d' ouden trant Werpt reeds terstond Piet, onzen klant, Languit in 't zand. »Dat dier», dacht Piet, »is mij te vlug; »Ik breng het regelrecht terug"; Doch 't beest was stug. Piet's wil strookt niet met dien van 't dier, Want al zijn trekken en getier, Het helpt geen zier. Doch eind'lijk heeft hij tot zijn pret Het beestje andersom gezet. Nu opgelet.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1882 | | pagina 285