c
cxxx
19 Februari 1882; zij, die als cadet dien datum
beleefd hebbenzullen hem niet licht vergetenhet
was een vreemde dag, waarop vroolijkheid en wee
moed in ons om den voorrang kamptennu eens waren
we luidruchtig, dan weer stil. Het Cadettenkorps vierde
den geboortedag van het Hoofd van ons Vorstenhuis
maar gevoelde tevens het verliesdat het dienzelfden
dag onderging door het overlijden van een onzer. De
cadet H. J. Heisterkamp van het wapen der Infanterie
h. 1.1. 2de studiejaar was ons na een langdurig lijden
ontvallen; velen verloren in hem een goed kameraad,
anderen een bemind vriend. Te vroeg werd hij uns
ontnomen, de jongeling, die, een geheel leven voor
zich hebbende, eene schoone toekomst tegemoet ging.
Dan achde wetten der natuur moeten geëerbiedigd
wordeneen ieder klinke het memerito mori in de ooreti
maar wete tevens aan stervensmoed levenslust te paren.
Dat het 't Cadettenkorps niet aan levenslust ont
breekt, toonde het vervolg van dien zoo treurig aan
gevangen dag. Het was Koningsverjaardag en ten 2
ure zou er parade zijn. Het traditioneele oranjezon
netje" wilde zich echter slechts zelden en dan nog
maar ter sluiks, vertoonen en vermocht niet de vele
regenbuien te verjagen, zootiat tegen één uur de pa
rade moest worden afgelast. Wij konden ons toen
naar de net versierde sociëteit begevenwaar de muziek
van het 6de Reg. Inf. de vroolijkheid verhoogde. Om
half vier keerden we naar de Academie terugdaar
wachtte ons een feestmaal, dat er niet weinig toe bij
bracht ons in opgeruimde stemming te houden. Het
overige van den dag trachtte ieder zich te amuseeren
op de wijze, die hem het doelmatigst voorkwam; de
