80 wat zou den man bewogen hebben tot zijne edele daad, is het een bekendeOnmiddellijk doen zich deze vragen bij hem opjaweldie trekken komen hem bekend voor, wie is 't, hij weet het niet. Snel bukt hij zich tot den ter aarde liggende, ter wijl hij met een linnen lap den bloedstroom tracht te stelpen. Zijne poging gelukt. Nu neemt hij de veld- flesch, die hij bij zich voert en giet den gewonde eenige druppelen arak in den mond. Eindelijk opent deze de oogen; hij wenkt den luite nant en met flauwe stem vraagt hij «Luitenant Janssen, hebt ge mij vergeven, wat ik eens jegens u misdreven heb. Ik heb slecht gehandeld, maar ik heb daarvoor boete gedaan." «Harten, mijn God, zijt gij het?" «Ja, ik ben het; hebt ge mij vergeven?" vroeg de gewonde nogmaals. »Ja," sprak de luitenant. «En Emilie?" «Zij treurt over het verlies van haren geliefde," sprak de gewonde met een weemoedig lachje. De kampong was genomende vijand gevluchttal van gewonden medevoerende, zijne dooden achterla tende. Maar ook Nederland kostte die overwinning duurvele moedige strijders hadden het leven verloren tal van dapperen hadden met hun bloed het prestige van Nederland helpen handhaven. Onder de gekwetsten telde men ook luitenant Janssen, die op het laatst van het gevecht gevaarlijk was ge wond. herstelde wel, evenals Harten, maar beiden

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1883 | | pagina 226