87
zoodat een jongman, die diep in zijn jas gedoken,
met haastigen tred, daar juist zijn club verlaat en al
te onvoorzichtig zich op het gladde trottoir waagt,
bijna de ervaring opdoet, dat »'s levenspad dikwijls zeer
glad is." Gelukkig houdt hij zich nog staande, en
vervolgt dra zijn weg, maar nu toch wat voorzichtiger.
Aangezien hij de held onzer historie zal worden, zal
het niet ondienstig zijn hem eens even wat nader op
te nemen. Daar valt juist het licht der gaslantaarn op
zijn gelaat en wij zien een nog jeugdig gelaat met
donkere kijkers, die helder de wereld in het gezicht
zienen een breed voorhoofdin 't kort een flink
uiterlijk, als van iemand, die zich niet licht door de
stormen des levenszou laten terneêrslaan. Van zijn
gestalte kunnen wij niet veel meer zeggen, dan dat zij
iets boven het middelmatige was; overigens verborg
een lange ulster haar geheel en al.
Onze vriend heeft intusschen zijn weg vervolgd. Al
voortstappende komen zijne gedachten weer terug op
de club, die hij juist verlaten heeft. Eigenlijk toch
maar een saaie boel; eiken avond hetzelfde, een par
tijtje billart, de nieuwtjes van den dag, een enkele
keer een kaartje leggen en daar blijft het ook al bij.
En toch nog beter dan thuis te zitten mijmeren over
de weinige gezelligheid, die ik daar vind: Pa 's avonds
naar de Sociëteit en Mama op theevisites of zelf een
kransje bij zich. En dan geen broer of zuster, waar
mee je eens kunt pratenneenik houd het zoo niet
langer vol, het wordt hoog tijd, dat daar 'eens wat
verandering in komt, maar niet op de manier zooals
Mama dat zou willenals die haar zin had gekregen
zat ik nu opgescheept met, het is waar een van de
