91
toen onze held bij het einde van zijn verhaal zich zijn
belofte herinnerde en die ook meedeelde, droeg dit
laatste niet zoo geheel en al hun goedkeuring weg
en de oudeheer zei dan ook: «Maar, beste jongen, hoe
kon je dat nu doen, je kent die lui in 't geheel niet;
kom, ik zou van die visite maar afzien, he? De lui zelf
zouden er hoogstwaarschijnlijk verlegen mee zijn."
«Alles heel waar, Pa, maar toch neen, dat doe
ik nu niet. Ik wil toch eens weten, hoe het met
Marie
«He, weet je haar naam al. Ik vind, dat je al aardig
op de hoogte bent", merkte mevrouw ietwat spijtig op.
«Nu ja, ik hoorde haar naam bij toeval van haar
moeder, en al had zij zelf het mij gezegd, dan zie ik
daar nog niets in. Maar wat ik zeggen wou, het
meisje was erg geschrokken, zoodat het me sterk zou
verwonderen, als zij er zoo afkwam. Maar laten
wij de zaak nu rusten en zeg u me liever eens, Ma,
komen er van avond menschen of blijven we onder
ons."
«Dat is te zeggen, Mevrouw Smits komt van avond
met haar nichtje. He ja, daar moet je toch eens kennis
mee makenhet is een heel lief meisjezij zingt zeer
aardig, speelt mooi en dan heeft haar Papa een lang
niet onaardig fortuintje. Er zijn er dan ook al eenige
geweest, die om haar hand hebben gevraagd, maar tot
nu toe heeft zij alle aanzoeken afgeslagen."
Dan zal ik zorgendat ik tegen een uur of acht
thuis ben, om eens kennis te maken met. dat wonder
kind. En nu, bonjour, ik ga naar mijn kantoor."
Alvorens verder te gaan, zal ik mijnen lezers eerst
vertellen, wie die jongejuffer uit N°. 43 was en hoe