104 nu; iets, dat ik als een van de grootste wonderen ge dacht had: Betsy is ook gevraagd. Nu, ik ben tevreden. Dat ding, dat loopt op wielen. Op wielen loopt dat ding. Ik neem Anna eens onder den arm en Karei natuurlijk ook, enfin het gaat zooals ik het maar zou kunnen wenschen. Er komt eene groote croquet-partij in het Zer Bosch; ik speel natuurlijk met Betsy en help haar. Het kan immers niet beter, en weldra klonk het tot niet geringe verbazing der oude vrouw, die juist zoo spoedig mogelijk naar beneden was getogenuit Ferdi's mond: Zoo gaat ie goed, zoo gaat ie goed, zoo gaat ie beter, enz. III. Om negen uur was het geheele gezelschap vereenigd en onder leiding van de jeugdige gastvrouw, in den Jan-pleizier gestapt, die weldra, voorzien van het cro- quetspel en andere benoodigdhedenals trommels, fles- schen, manden enz., onder een luid «hoezee!" over de hobbelige straatkeien snelde in de richting van het Zer bosch. Onder vroolijke gesprekken bereikte men 11a een korten ritdie evenwel vol afwisseling geweest was, het doel van den tocht, de groote open plek in het bosch, waar de partij zou plaats hebben. Uit te stappen en het noodige voor den dag te halen, was het werk van een oogenblik en spoedig stonden dan ook de bogenwaren allen van hamers voorzien en zou het spel een aanvang nemen. Ferdinand, die zijn voornemen 0111 Karei en Anna eens te polsen met een goeden uitslag bekroond had gezien, speelde met Betsy, die zulks lang niet onaardig vond, te oordeelen naar

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1883 | | pagina 250