115
kwalijk nemen. Aangezien ik de neef van uw bruid
ben, zult ge u over mijne familiare houding ook niet
verder verwonderen. En wat nu die zaak in den spoor
trein betreft, ik geloof, dat het 't beste is, daar niet
meer over te sprekenwant aangezien we elkaar nu
toch spoedig als neven zullen moeten begroetenzou
die zaak ons toch slechts onaangenaamheden bezorgen."
Tegelijkertijd stak ik mijne hand uit, die Zuidduin
dadelijk aannam, zeggende: Indien ik mij niet vergis,
zijt. gij mijnheer Duivelberg. Ik moet u zeggen, dat ik
het volkomen met u eens ben. Bovendien heeft die
zaak niet veel te beduiden en was zeer gemakkelijk te
schikken geweest, wanneer gij op mijne plaats en ik
op de uwe was gaan zitten. Ik had toen evenwel
geen lust om daarop te wijzen."
Een glimlach kon ik niet onderdrukken, toen ik dit
laatste hoorde.
«Mijnheer," zeide ik, «daar heb ik ook wel aange
dacht, maar evenals gij was ik te koppig het voor te
stellen."
«Maar hebben jullie dan in den trein ook al ruzie
gehad?" vroeg Willem. «Gelukkig dat ge nog al vrede
lievend zijt uitgevallen."
«Maar zie, daar komen de dames aan, ze zullen
zich wel niet kunnen begrijpenwaar wij zoolang blijven."
Wat er verder volgde, kunt ge gemakkelijk nagaan.
Zuidduin ging de dames begroeten, Willem naar het
rijtuig en ik mijne bagage halen.
Dat er later nog eens hartelijk over ons avontuur
gelachen werd, zal u wel niet verwonderen.
Dreg ar.
