u mf Hij dacht na over zijne nieuwe omgeving en over zijn speelgenootje, die van kind jonkvrouw was ge worden met wie hij vroeger zoo vertrouwelijk omging maar tegen wie hij nu met zekeren schroom opzag. Eindelijk viel hij in slaap. wat wij samen kunnen behandelen. Maar het is met al dat vertellen vrij laat geworden, en dus stel ik voor de zitting op te heffen; morgen komt er weer een dag." Dit voorstel verwierf de algeineene instemming; 11a elkaar een goede nachtrust te hebben gewenscht, begaf ieder zich naar zijn slaapvertrek en weldra lag het gansche huis in diepe rust gedompeld. In diepe rust, ja, maar Arnold sliep niet. Duizen den gedachten dwarrelden door zijn hoofd. Daar stond hij nu aan het begin van eene nieuwe loopbaan. Wat zou die hem geven? Veel geluk misschien, ook tegen spoeden zeker; wie zou het zeggen? Den volgenden morgen scheen de zon helder, zoodat Amsing zijn gast het voorstel deed de kamers, die hij voor hem in gereedheid had laten brengeneens te gaan bezichtigenterwijl hij dan tevens de kennis making met het vriendelijke stadje kon hernieuwen. De beide heeren gaan na het ontbijt dan op de wan deling; de kamers worden bezichtigd en naar genoegen bevondenterwijl de morgenuren verder worden be steed aan het bezoeken van wat het stadje aan merk waardigheden bezat. Tegen lunch vinden wij de wandelaars weer thuis, maar vreemd was het, dat Arnold, 's ochtends zoo levendig en vol herinneringen aan de genotvolle dagen door hem hier doorgebracht

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1884 | | pagina 170