u
mf
Hij dacht na over zijne nieuwe omgeving en over
zijn speelgenootje, die van kind jonkvrouw was ge
worden met wie hij vroeger zoo vertrouwelijk omging
maar tegen wie hij nu met zekeren schroom opzag.
Eindelijk viel hij in slaap.
wat wij samen kunnen behandelen. Maar het is met
al dat vertellen vrij laat geworden, en dus stel ik
voor de zitting op te heffen; morgen komt er weer
een dag."
Dit voorstel verwierf de algeineene instemming; 11a
elkaar een goede nachtrust te hebben gewenscht, begaf
ieder zich naar zijn slaapvertrek en weldra lag het
gansche huis in diepe rust gedompeld.
In diepe rust, ja, maar Arnold sliep niet. Duizen
den gedachten dwarrelden door zijn hoofd. Daar stond
hij nu aan het begin van eene nieuwe loopbaan. Wat
zou die hem geven? Veel geluk misschien, ook tegen
spoeden zeker; wie zou het zeggen?
Den volgenden morgen scheen de zon helder, zoodat
Amsing zijn gast het voorstel deed de kamers, die
hij voor hem in gereedheid had laten brengeneens
te gaan bezichtigenterwijl hij dan tevens de kennis
making met het vriendelijke stadje kon hernieuwen.
De beide heeren gaan na het ontbijt dan op de wan
deling; de kamers worden bezichtigd en naar genoegen
bevondenterwijl de morgenuren verder worden be
steed aan het bezoeken van wat het stadje aan merk
waardigheden bezat. Tegen lunch vinden wij de
wandelaars weer thuis, maar vreemd was het, dat
Arnold, 's ochtends zoo levendig en vol herinneringen
aan de genotvolle dagen door hem hier doorgebracht