«De dames," zegt Pieter,
«Zijn slim als een vos;
«Je ziet er een loopen,
«Je gaat er op los
«Een keurig figuurtje,
«Een stem: 0! zoo zacht,
«En poezele handjes,
«Een snoetje, dat lacht.
«Hoe knap je moogt wezen
«Ze foppen je toch;
«Want ken je ze nader
«Dan blijkt het bedrog.
«Dus leert uit dit versje,
«Hoe slim gij ook zijt,
«Kijk goed uit uwe oogen;
»'t Goud blinkt niet altijd.'