114
in het oog van mijnen lieven vader een traan bemerken
Eenmaal zuit ge immers moeder en Willem daarboven
weerzien; dat gelooft ge toch nog altijd, niet waar?"
Werner antwoordt niet, maar als bij opstaat en met
zijne dochter bet buis binnentreedt, ademt alles in zijn
binnenste liefde en vrede en heeft de wolk van smart,
die zijn gelaat benevelde, plaats gemaakt voor een
blijden glimlach.
Het ziet er recht gezellig uit in de kamer, die vader
en dochter thans binnentreden. Een oude dienstmaagd
heeft zoo juist het avondmaal in gereedheid gebracht
en Anna begeeft zich nu op verzoek van Werner naar
de piano om een harer liederen te zingen.
llet is het lievelingslied harer overledene moeder,
dat zij thans aanheft, want zij weet dat haar vader
dit zoo wil, ook al heeft hij het haar niet gevraagd.
Hoor hoe zij zingt:
Where the hidden wound is healed,
Where the blighted life reblooms,
Where the smitten heart the freshness
Of its buoyant youth resumes;
Where the love that here we lavish
On the withering leaves of time,
Shall have fadeless flowers to fix on
In an ever spring-bright, clime;
Where we find the joy of loving
As we never lov'd before
Loving on, unchill'd, unhinder'd
Loving once and evermore
Brotherwe shall meet and rest
Mid the holv and the blest.
ii
