119
gehoor aan den aandrang hunner harten en boden
geen weerstand aan eene neiging, die, zooals wel te
voorzien was, veel moeielijkheden zou aanbrengen.
Reeds voor het einde der vacantie hadden Gustaaf
en Anna een verbond met elkander gesloten, dat van
zeer grooten invloed zou zijn op hun leven een ver
hond, dat, de vastheid van karakter in aanmerking
nemende, die aan beiden eigen was, niet licht zou
kunnen verbroken worden.
Anna Werner kon het geheim, dat zij thans in
zich omdroeg, niet voor haren vader verborgen houden
en toen Gustaaf weder naar de Academie was vertrok
ken, vertelde zij openhartig alles, wat gebeurd was
en voegde er bij dat zij hare belofte niet zou breken.
Het was een pijnlijk oogenblik voor Werner. Man
van ondervinding, als hij was, zag hij de toekomst
donker in en met bekommernis dacht hij er aan,
welke smartelijke gevolgen een zoo overijlde verbinte
nis zou medebrengen voor zijne lieve Anna. Doch
hij begreep spoedig, dat hier niets meer te veranderen
viel en besloot nu al wat in zijn vermogen was aan
te wenden, om de omstandigheden ten gunste dei-
heide jongelieden te leiden.
Van een huwelijk kon de eerste jaren geen sprake
zijn en gelukkig was Anna zoo verstandig dit in te
zien, terwijl ook de liefde, die zij voor haren vader
koesterde, haar niet licht veroorloven zou hem voor
altijd te verlaten.
Men besloot het engagement vooralsnog geheim te
houden en Gustaaf verkreeg de toestemming van Anna's
vader, onder voorwaarde dat hij in Indië het examen
