122
drukt de beminde zusters aan zijne borst en zonder
om te zien snelt hij voort naar het rijtuig, dat gereed
staat om hem weg te voeren van alles, wat hem lief
is. Zijn vader volgt hem en neemt aan zijne zijde
plaats; de paarden stellen zich in beweging, en weldra
is het rijtuig aan het oog der achterblijvenden ont
trokken.
Ja, het zijn smartelijke oogenblikken die de scheiding
teweeg kan brengenen tochzij zullen aan iedereen
hetzij vroeg of laat, te beurt vallen Niemand blijft
er van verschoonden al is het ook sommigen vergund
gedurende dit leven steeds in elkanders nabijheid te
zijntoch zal eenmaal eene scheiding komendie niet
te verhinderen en door geen aardsche macht te stuiten is.
Maar de gedachte »wij zullen elkander wederzien",
brengt troost aan, ook daar, waar het scheiden het
smartelijkst valt. Zonder deze gedachte geen balsem
voor de toegebrachte wondgeen hoop in de treurende
zielen vreeselijk moet het lot dergenen zijndie
geene zekerheid hebben op een weêrzien hiernamaals.
Sedert een jaar bevond Gustaaf zich in Indiëen
steeds waren de dagen, die een'brief van zijne hand
aanbrachtfeestdagen voor de geheele predikants-
familie en niet het minst voor Anna.
Het beviel den jongen officier uitstekend in zijne
nieuwe loopbaan en uit zijn schrijven sprak zooveel
verwachting voor de toekomst, dat allen bij het lezen
zijner letteren met blijdschap vervuld werden.
De brieven, die hij aan Anna richtte, waren zoo
