148
zachtkens drukte hij de hand zijns vriends in de zijne,
als wilde hij hem de stilzwijgende belofte gevenzijn
wensch getrouw te zullen uitvoeren.
Na eenige oogenblikken richtte Van Weiter zich nog
maals op en bracht met veel inspanning een klein
medaillon te voorschijn dat het portret zijner verloofde
bevatte. Hij wierp er een langenlaatsten blik op
en na het aan zijn hart gedrukt te hebbenreikte hij
het aan zijn makker over met de woorden: «Be
schouw dit mij zoo dierbaar kleinood als het uwe;
het zij u een aandenken aan mijne vriendschap, en
telkens, wanneer ge het beschouwt, bedenk dan, dat
er iemand op aarde is, die ik aan uwe zorg toever
trouwde. Mocht het ooit gebeurendat mijne Anna
hulpeloos en alleen in de wereld stondwees haar dan
tot een helper, al was het dan ook maar ter wille
van uwen ouden vriend."
Met bevende vingeren nam Van der Voort het me
daillon uit de handen zijns vriends aan, en voor hij
nog kon antwoorden op diens verzoek viel deze achter
over en blies den laatsten adem uit
liet was een pijnlijk en droevig oogenblik voor den
jongen dokter en hij gevoelde meer dan ooit, wat,
het zeggen wilde een vriend te moeten verliezen die
hem steeds zoo trouw ter zijde stond. Doch veel tijd
tot nadenken was er thans niet, en na de zorg voor
het ontzielde lichaam aan een paar soldaten te hebben
overgedragen, snelde hij voort om aan anderen, die
zijne hulp noodig hadden, bijstand te verleenen.
Den volgenden dag had de teraardebestelling van den
gesneuvelden officier plaatsen Van der Voort was
