192
dag de ingezetenen met meer belangstelling dan vroeger
de gebeurtenissen vernamen, die buiten hun stadje
voorvielen. Tot stationchef was een jongmensch be
noemd, die voor het eerst te E... zijn loopbaan begon.
Het trof gelukkig voor hem, dat hij in Van Sloten
een ouden schoolkennis herkende. Natuurlijk dat de
kennismaking hernieuwd werd en dat Van Sloten hem
in zijne vriendenkringen introduceerde. Zoo kwam
Willem Radersberg, aldus heette de stationchef, in
aanraking met Ida van Myerberg. Weldra kon hij
zich niet ontveinzen, dat zij op hem een diepen indruk
gemaakt had. Ida bemerkte al spoedig, dat zij in
Radersberg gevoelens opwekte, welke zij vooreerst niet
kon beantwoorden. Hoewel zij verre de voorkeur aan
Van Sloten gegeven zou hebbeningeval beiden om
haar hand dongen, gevoelde zij nog slechts vriendschap
voor den dokter, die zelf zooveel mogelijk zijne ge
voelens ten opzichte van haar zocht te verbergen. In-
tusschen kon het niet lang uitblijven of Van Sloten
bemerkte, dat hij in zijn vriend een medeminnaar ge
kregen haden dit schokte hem tot in het diepst
zijner ziel. Hij gevoelde echter te veel vriendschap
voor Radersberg, dan dat hij iets in 't werk zou
stellen om zich van zijn medeminnaar te ontslaan.
Zoo bleef bij in waarheid de oude joviale vriend, hoe
wel bij sinds dien tijd met angstvallige nauwgezetheid
Radersberg bij zijn omgang met Ida gadesloeg. Maan
den verliepen; geen verandering scheen er te komen
in de onderlinge verhouding tusschen de ons bekende
jongelui, toen er onverwachts iets voorviel, dat grooten
invloed had op hun volgend leven.
