f- 47 gelukte het hem, bijna uitgeput door de groote in spanning, de boei te grijpen en de lijnen te verbinden. Spoedig was hij nu langs de lijn aan boord terug, en het gelukte, na eenigen tijd op dezelfde wijze de manschappen van de bark aan boord te krijgen. Het bleek toen, dat van de geheele bemanning slechts de stuurman en vijf matrozen over waren geblevendaar de kapitein met de overigen in de kleine boot waren gegaan, doch op eenigen afstand van de bark waren omgeslagen. Natuurlijk werden de manschappen goed verzorgd, en laat in den middag, na het opkomen van den vloed, kwam de schoener voor het hoofd. Daar de storm ondertusschen uitgewoed had, kostte het geen moeite de haven binnen te komen. Eene menigte belangstellenden stond aan den wal om de bemanning welkom te heeten, de eenige, die niet gedurende den zwaren storm was binnengevallen, doch welk eene verbazing, toen men de équipage van de bark zag verschijnen. Nadat de schoener vastge- meerd was, kon ieder van boord gaan en onze Arre- jaan vond zich ruim voor zijne moeite beloond, toen hij Anne onder de menigte ontdekte en haar welge- meenden gelukwensch ontving met de behouden thuis komst. Ondertusschen had het nieuws, dat Arrejaan door zijn koen gedrag en zijne flinke houding de be manning gered had, door de bevolking der loodsbuurt zich als een loopend vuurtje verspreid. Toen dan ook ons tweetal arm in arm bij den schipper aankwam, was het een waarlijk treffend tafereel, de begroeting der overgelukkige familie van den beminden zoon en broeder te zien. Ook Anne, als vriendin van Arrejaans 2

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Almanak der Koninklijke Militaire Akademie | 1885 | | pagina 171