34
stappen te tredenverder liep aan den staart een
man met een hark, en zorgden eenige ruiters voor
het onderhouden der afstanden.
We zien, dat de commandant alle maatregelen nam
om een onverwacht stooten op den vijand te beletten,
en indien de Duitschers den marsch bemerkten, hen
te misleiden omtrent richting en doel.
Vooral de dorpen werden met de meeste omzichtig
heid doorgetrokkenhier en daar kwamen nieuws
gierigen buiten om te zien, wat het doffe geluid en
het wapengerinkel jjeteekende; dan riepen de Elzassers
bij de colonne hen in het Duitsch toe, dat zij in huis
moesten gaande verschrikte inwoners dachten niet
anders, dan dat vijandelijke troepen voorbij trokken.
Het moeielijkste deel van den weg kwam nog;
voorbij het dorp Vannes ging de marsch door een
heuvelachtig terrein, met bosch bedekt; tot de knieën
zonken de manschappen in de opgehoopte sneeuw, en
sommigen vielen van uitputting neer; maar vooruit
moesten zij, want de koude zou hen spoedig hebben
doen verstijven. Geen wonder, dat de colonne als het
ware voortkroop, en veel minder avanceerde dan twee
dagen te voren. Eene groote mate van energie en
moed was noodig geweestom dergelijke vermoeienissen
te doorstaan; nachtmarschen zijn voor een troep altijd
hoogst afmattend, hoeveel te meer dan niet in deze
omstandigheden; ongetwijfeld waren de mobielen in
den letterlijken zin in de sneeuw blijven steken, en
de commandant kon zich zeiven gelukwenschen met
het tijdig genomen besluit, zich van hen te ontslaan.
De tweede rustplaats St. Fiacre was nu bereikt,
