DE DRIE BRUIDEN,
Naar het Duitsch.
<3^|I^et was een prachtige avond,
Toen in een kamerkijn
Drie vrienden waren vergaderd
Ze dronken er vroolijk hun wijn
Daar neemt er een zijn beker,
Gevuld tot aan den rand,
En zegt: »Deez' beker wijd ik
Der schoonste maagd van 'tland."
«Zwartoogig en zwartlokkig,
Schoon is ze, en slank van leest,
»En van haar lieve lippen
«Bekoort de kus me 't meest."
En toen de vrienden klonken,
Gaf 't glas een heldren toon
Dien men van ver kon hooren
Die liefdegroet was schoon
