J
70
zijn meiden genoeg. We moeten bepaald dit jaar weêr
zoo'n lolletje hebben. Jelui stemmen zeker voor?"
Frits keek Goens even aan.
»Ik wel," antwoordde Goens, terwijl hij Frits een
duw gaf, «maar ik zou het Frits niet aanraden, want
je kent er te veel families, en je oom zie ik bovendien
ook eiken avond in Den Haag met de kermis."
«Nu, die kent jou ook," merkte Van Stein op,
«dan zou jij dus ook moeten oppassen. Kom, ben
je mal, dat zal wel losloopen."
«Dat zal het ook wel," zei Frits, «maar ik kan
toch niet, want als oom met zijne familie uitgaat,
dien ik wel mijne nicht te chaperonneeren."
«Ik prijs het zeer in je, want het is veel beter
met deftige dames dan met niet deftige dames naai
de kermis te gaan, ten minste uit het oogpunt van
zooals het betaamt, maar waar of je de meeste jool
mee kunt hebbendaarover zullen wij maar niet twis
tenik geloof wel, dat we dan nog al overeenstem
men," zei Van Stein.
Intusschen waren de jongelui aan de sociëteit ge
komen en spoedig uit ons oog verdwenen.
Er zijn drie maanden verloopen. Geert speelde de
rol van postillon d'amour uitstekend; ze had er lang
zamerhand slag van gekregen.
Frits schreef brief op brief, ellen lang. Ella las die
brievenwaarin hij zooveel en toch niets schreefze
las en herlas ze, want ieder woord van hem deed
haar genieten. Ze hield zielsveel van hem, en toch
had ze hem na haar gegeven jawoord slechts eens
r
